Het grote voorzitter-voorzitter-dubbelinterview
Door Suzan Verberne

Hoi Mark! De hoofdredactie van Titus heeft vernomen dat je per 1 juli de voorzittershamer neerlegt. Waarom?
Mark: “Vooraf wil ik even zeggen dat dit niet is omdat ik zou stoppen bij QHarmony of omdat ik het werk niet meer leuk zou vinden. Dat is iets dat wellicht gedacht zou kunnen worden. Na drie jaar in het bestuur te hebben gezeten denk ik dat het goed is dat er weer eens een helemaal frisse kijk op alles wordt binnengehaald. Hoe neutraal je ook wilt kijken naar alle dingen die voorbij komen, je doet en ziet dingen toch op een bepaalde manier. Voor de vereniging is het daarom goed dat er variatie in die kijk op zaken is.

Voor mezelf geldt dat ik volgend jaar de masterfase van mijn studie in ga en ik dan wat meer tijd beschikbaar wil hebben voor het studeren. Ook is het wel eens voorgekomen dat mensen bij hun afstuderen een baan vonden, bestuurswerk opzegden en weg waren. En daarmee liep tevens een heleboel praktische kennis de deur uit. Volgens mij is het beter dat ik juist voor die tijd formeel stop met bestuurswerk en ondertussen wel beschikbaar blijf voor vragen. En het levert me gewoon ook weer wat meer vrije tijd op.”

Paul vraagt: “Wat ga je nu met al die vrije tijd doen?”
Mark: “Goede vraag, maar ik heb daar nog niet echt heel concrete plannen mee. Na de zomer valt er veel voor me weg: ik ben dan geen voorzitter meer van QHarmony, van de Universitaire Studentenraad eindigt mijn lidmaatschap en ik ben geen commissaris meer bij de Juridische Faculteitsvereniging. Dat is al met al totaal toch best wel een flinke tijdsbelasting.

Daarom ga ik voorlopig even niets bijzonders doen denk ik. Meer tijd hebben om eens onverplichte dingen te doen en wat meer spontaan te kunnen doen. Geen vergaderingen 's morgens vroeg meer, zodat het 's avonds ook weer later en 'gezelliger’ mag worden.”

En Paul, ik kan me voorstellen dat je best verrast was toen je voor deze functie gevraagd werd. Klopt dat?
Paul: “Best verrast is nogal zwak uitgedrukt. Ik weet nog wel, het was vlak voor Pasen, dat ik ’s ochtends de mail van Mark las met de vraag of ik geïnteresseerd was in een bestuursfunctie. Ik dacht echt van hè?? Ik?? Want ik had al vaker gezegd dat ik eigenlijk vond dat alleen studenten in het bestuur zouden moeten, omdat het toch eigenlijk een studentenvereniging is. Maar goed, na dat mailtje ging ik helemaal hyper onder de douche staan en bedenken voor welke functie het was, misschien penningmeester? Of artistiek verantwoordelijke?? Ik kon het niet bedenken. En was dus helemaal verrast toen Mark mailde dat het bestuur me op het oog had als nieuwe voorzitter! Daar had ik nog nooit aan gedacht!”

Mark: “En wat is toen je motivatie geweest om 'ja' te zeggen?”
Paul: “Het is natuurlijk een hele eer om gevraagd te worden als voorzitter. Het feit dat een heel bestuur vertrouwen heeft in jou als voorzitter zet je aan het denken. Ook vanwege mijn eerdere ideeën over ‘nietstudenten’ in het bestuur. En toen ik daar over ging nadenken, bleek dat ik zelf een paar jaar geleden helemaal geen bezwaren had tegen Joost als voorzitter (die toen ook al werkte) en andere niet-studerende bestuursleden.

Dus dacht ik, ach het gaat vooral om de capaciteiten! En ja, toen ben ik gaan nadenken of ik die capaciteiten heb. En ik denk, in alle eerlijkheid, dat ik de mogelijkheden heb om een goede voorzitter te zijn. Daarnaast lijkt het me, en dat is natuurlijk net zo belangrijk, ook enorm leuk om voorzitter van QHarmony te zijn. Want QHarmony is gewoon een hele leuke vereniging!”

Hoe ben jij drie jaar geleden eigenlijk in het bestuur terecht gekomen Mark?
Mark: “Even denken. Toen ik net lid was geworden (ik ben begonnen te studeren in september 2001 en lid sinds januari 2002) was er bijna direct een ledenvergadering. Daar kwam o.a. de openingsmarkt ter sprake en ik kan me wel herinneren dat ik toen opmerkte dat QHarmony zich daar wel wat meer mocht durven profileren. Nou ja, wie 'a' zegt moet ook 'b' zeggen (of doen in dit geval), dus ik bood aan voor de introductie mee te helpen.

Maar ja, daarvoor was ik al door Suzan gevraagd en zo ben ik op de ALV van 12 juni 2002 benoemd in de functie van penningmeester. Dat heb ik al met al niet lang gedaan: op 11 december 2002 schoof ik door van penningmeester naar voorzitter. Wel aardig trouwens, nu ik geïnterviewd word, ben ik eens gaan terugzoeken in ons digitaal archief. Leuk om die oude notulen van ALV's eens te lezen en wat er veel veranderd is de laatste jaren.”

Je hebt nu één van de oudere Q-leden gevraagd om je op te volgen als voorzitter. Heb je het gevoel dat je zelf te jong voorzitter bent geworden?
Mark: “Tja, we hebben niet per se gezocht naar iemand die ouder zou zijn. Maar het is wel een goed punt: anderhalve maand na mijn benoeming tot voorzitter werd ik pas 20. Aan het begin is dat erg wennen en ik denk dat daarbij leeftijd zeker wel meespeelt.
Aan de andere kant is de gemiddelde leeftijd bij iedere studentenvereniging altijd laag en zul je dus altijd relatief jonge bestuurders hebben. Die hebben we nu in het huidige bestuur ook en daarin zal Paul wel het oudst zijn. Meer levenservaring e.d. zal wellicht een voordeel zijn, maar als het erg echt op aankomt is denk ik toch inzet en enthousiasme belangrijker.”

Paul: “En, zou je iemand aanraden bestuurslid/voorzitter van QHarmony te worden?”
Mark: “Ja natuurlijk! Het is hartstikke leuk van zo'n mooie club bestuurslid te mogen zijn. Bovendien ook heel leerzaam.”

Paul: “Wat ga je het meeste missen en wat het minste van je bestuurstaken?”
Mark: “Wat ik het meest ga missen is denk ik het prettige samenwerken en het daarmee hangende verantwoordelijkheidsgevoel: het idee toch bij veel te 'moeten' meedenken, op lange termijn kijken, controleren of alles er is en overal aan gedacht is, etc. En tegelijk daarmee je er bewust van zijn dat je niet te bemoeizuchtig moet zijn, omdat je anders de mensen met wie je samenwerkt alleen maar irriteert. Je doet het uiteindelijk toch met z'n allen en het werkt ook erg prettig samen zoals het nu gaat. Dat is vanuit mij een compliment richting de andere bestuursleden, maar zeker ook naar het grote aantal leden dat in een commissie zit!

Wat ik het minst zal missen is het benodigde geduld. Bijvoorbeeld de samenwerking met de personeelsvereniging kost veel tijd. Terwijl je als lid alleen maar ziet dat het plafond nog steeds niet gemaakt is (nu dan ondertussen wel, maar goed). En dat is dan nog maar een klein deelonderwerp waarbij geduld toch wel een schone zaak is. Niks ten nadele van de personen waarmee ik dan contact heb overigens.”

Paul vraagt: “Hoe zou je als oud-voorzitter herinnerd willen worden? Met andere woorden, op welke prestatie ben je trots?”
Mark: “Tja, dat is denk ik wel de moeilijkste vraag. Besturen doe je met z'n allen en het is daarom erg lastig om te zeggen wat ik nu concreet aan mezelf kan toeschrijven.

Toch ben ik er trots op dat het nu toch beter gaat met QHarmony dan toen ik bij het orkest kwam. Ik kan naar buiten toe met trots zeggen voorzitter te zijn (geweest) van deze vereniging, want het loopt gewoon lekker. Wat mijn aandeel daar dan in is? Tja, ik hoop af en toe met goede ideeën te zijn gekomen, zoals het uitzoeken van de gemeentesubsidie. Toen ik in het bestuur kwam, was gemeentesubsidie een uitgemaakte zaak: die kregen we niet. Toen ben ik de lokale verordening maar eens gaan lezen en ik kwam tot de conclusie dat we - onder voorwaarden - gewoon recht hebben op de gemeentesubsidie. En toen zijn we dus lid geworden van de NFM en een tijdje terug kregen we de eerste subsidie overgemaakt.

Of het werven van vrienden. Dat was eerder iets dat niet veel gebeurde en bovendien moesten de vrienden het geld zelf overmaken. En dat wil er natuurlijk nog wel snel bij in schieten. Daarom kwam ik in februari 2004 met het initiatief om de vrienden per machtiging te laten betalen, het bedrag iets op te hogen en om te proberen iedereen twee vrienden te laten werven. Dat laatste was iets te ambitieus, maar goed... ondertussen halen we wel telkens meer geld op dankzij onze Vrienden!

Ook vind ik het leuk om te zien dat er nu zo enorm veel mensen blijven nazitten. Sinds ik er bij zit heb ik dat zelf altijd gedaan en als ik nieuwe leden sprak, probeerde ik er aan te denken om hen ook naar de bar uit te nodigen. Voor een club is het namelijk erg belangrijk elkaar ook op het sociale vlak goed te kennen. Maar ja.. dat is nu typisch wel zoiets dat je met z'n allen doet. Als er verder niemand in het café blijft zitten ben je misschien wel snel uitgepraat. Of als iedereen daar met een chagrijnig gezicht zit, daar word je ook niet
vrolijk van natuurlijk. Die goede sfeer doen we dus met zijn allen!

Is er iets waar je spijt van hebt uit je bestuurstijd?
Mark: “Hoe het liep voorafgaand aan het weekend van 2003. We zouden eigenlijk naar België gaan in het kader van het jubileumweekend. Toen bleek veel te laat - en dat is iets de voorzitter toch ook in de gaten moet houden - dat hier veel te weinig voorbereidingen voor waren getroffen. Vervolgens zijn we gelukkig (en daarvoor alle hulde aan enkele actieve mensen, vooral Selma en Suzan!) naar Papenvoort gegaan, maar dat was meer geluk dan wijsheid. Het weekend had toen ook niet door kunnen zijn gegaan.”

Paul, wat ga je anders doen dan Mark?
Paul: “Ik weet natuurlijk niet wat Mark allemaal achter de schermen heeft gedaan, dus weet ik ook niet of ik daar wat anders zou doen. Ik vind dat Mark en de rest van het bestuur de vereniging goed op de rails hebben en dat er tijdens zijn voorzitterschap enorme vooruitgang is geboekt, dus ik wil eigenlijk doorgaan in de lijn zoals die door Mark is uitgezet. Natuurlijk legt iedere persoon andere accenten, dus ik ook. Maar hoe dat precies uitpakt, dat zal de tijd moeten leren.”

Waar zie je het meest tegenop? En waar heb je het meest zin in?
Paul: “Ik zie het meest op tegen de eerste keer dat ik als voorzitter het publiek moet toespreken. Ik spreek wel vaker voor publiek en dat gaat altijd wel oké, maar ja, zo’n eerste keer...
Misschien vergeet ik wel belangrijke dingen, kom ik totaal niet uit mijn woorden, of noem ik, zoals Joost ooit deed, mijn andere vereniging in plaats van QHarmony… Maar ik lig hier niet wakker van hoor en het zal waarschijnlijk wel loslopen! Het meeste zin heb ik in gewoon beginnen! Ik weet al sinds april dat ik beoogd voorzitter ben en hopelijk wordt ik op de ALV gekozen. Dan kan het eindelijk beginnen en kan ik lekker aan de slag gaan.”

Mark: "Wat zijn je bestuurlijk sterke en zwakke punten?"
Paul: “Dat is een moeilijke vraag. Ik heb nog niet eerder in een bestuur gezeten, dus is het moeilijk te zeggen wat m’n sterke en zwakke bestuurlijke punten zijn. Hmm, ik denk eigenlijk dat mijn gebrek aan bestuurlijke ervaring misschien wel een zwak punt is. Ik heb natuurlijk wel in veel commissies gezeten, maar dat is toch niet helemaal hetzelfde als een bestuursfunctie.

Ik denk dat mijn sterke punten enthousiasme, verantwoordelijkheidsgevoel (misschien wel te veel, en dan is het weer een zwak punt) en doortastendheid (ik kan knopen doorhakken) zijn. De praktijk moet uitwijzen of wat ik hierboven allemaal verzonnen heb klopt. Misschien moet je me die vraag over een jaar nog maar eens stellen!”

Mark, wat hoop je dat Paul van je overneemt? En wat kan hij beter anders doen?
Mark: “Ik hoop dat Paul net als ik zich in de rol van voorzitter niet autoritair gedraagt. In de vergaderingen heb ik nooit mijn wil echt proberen op te leggen, terwijl dat ook een visie op voorzitterschap kan zijn. Ook heb ik altijd geloofd dat het beter is veel aan commissies e.d. te delegeren dan veel naar jezelf toe te trekken.

Dus als bestuur de touwtjes wat los uit handen geven, commissies niet alleen laten uitvoeren, maar tot op zekere hoogte ook zelf laten beslissen. Dat houdt het tempo in de vereniging lekker hoog en de mensen betrokken en enthousiast. Als je bovendien werkt afschuift maar niet de verantwoordelijkheid, dan voelen mensen zich meer uitvoerrobot. Het is wel van belang dat de echt belangrijke beslissingen wel langs het bestuur blijven gaan. En dat de commissies ook goed aanvoelen wanneer dat nodig is. Maar dat is denk ik gewaarborgd door een bestuurslid in iedere commissie.

Wat hij beter anders kan doen is denk ik op bestuursvergaderingen niet alles aan bod willen laten komen. Ik schuif natuurlijk wel eens wat door, maar tegelijk lanceer ik wil eens een paar initiatieven kort achter elkaar, waardoor opeens de agenda eigenlijk wel heel erg vol staat. En dat is dan richting de collega-bestuursleden niet zo handig. Niet alles wat afgelopen maand speelde hoeft per se op de maandvergadering aan bod te komen, daarin leggen we onszelf wellicht een wat hoog tempo op. Maar ja, als het gaat is dat wel weer goed voor de algehele snelheid in de vereniging...”

Ik denk dat de lezers van Titus wel wat meer van je willen weten Paul, nu je voorzitter wordt.
Paul: “Eens even kijken, ik woon samen met Suzan in Wijchen (tja vind maar eens wat voor z’n tweeën in Nijmegen…) en werk in Tegelen als planoloog bij BRO, een adviesbureau voor ruimtelijke ordening, economie en milieu. Mijn grootste hobby is natuurlijk de muziek. Naast eufonium bij QHarmony speel ik nog bugel bij fanfare St. Cecilia in Millingen aan de Rijn. Ook speel ik piano, maar ja, in Wijchen hebben we er geen staan, dus dat komt er niet meer zo vaak van. Wat doe ik nog meer? Ik wielren (veel te weinig) en jog, want echt hardlopen kun je het niet noemen. En ik heb pasgeleden een Gamecube gekocht, dus daar ben ik nu ook helemaal verslaafd aan. Dus als je het aandurft om een potje Mario Kart of Fifa 2005 te spelen, moet je maar eens langskomen!”

Mark: “Je bent dus ook lid van een dorpsfanfare. Wat vind je kenmerkend aan QHarmony in
vergelijking met een 'gewone' muziekvereniging?"
Paul: “Qua sfeer is QHarmony heel anders dan een ‘gewone’ vereniging. Een studentenvereniging is dynamischer, jonger en heeft niet van die ingewikkelde familieverbanden (alleen wat zusjes enzo). Bij QHarmony wisselt de bezetting veel vaker, zijn er minder vaste muzikale verplichtingen (wordt natuurlijk steeds meer door het QEnsemble opgepakt) en wordt van de leden een actievere houding verwacht. Het
bestuur is kleiner dan in een dorpsorkest, maar de commissies zijn veel groter. Ik denk dat dit wel kenmerkend is voor QHarmony in vergelijking met een ‘gewone’ vereniging.”

Mark: “Je bent lid van QHarmony sinds 1999. Wat is er veranderd in de tijd dat je lid was? Is de sfeer
nu anders dan toen?”
Paul: “Nou er is heel wat veranderd sinds die tijd. Andere leden, andere dirigent, ander repetitielokaal… Ook in 1999 was het natuurlijk erg gezellig bij QHarmony, dus dat is in ieder geval hetzelfde gebleven. Wat echt veranderd is qua sfeer is hoe het orkest over zichzelf denkt. Destijds was de algemene opvatting “het is gezellig, maar we spelen niet zo goed” terwijl nu de sfeer is van “het is erg gezellig en we spelen best wel goed”. Dus eigenlijk heeft het orkest een positievere inslag gekregen. Dit merk je vooral aan het niveau en de stukken die we spelen, die een stuk moeilijker zijn dan vroeger, maar ook aan de manier waarop de vereniging draait en de sfeer binnen het orkest. Alles gaat veel soepeler dan in 1999. QHarmony begint echt op te groeien!”

Had je in, zeg, 2001 ook voorzitter willen worden?
Paul: “Dat is moeilijk, misschien wel. Ik heb natuurlijk heel wat jaren via Suzan inside information gekregen over het bestuur. Dus ik weet dat het vroeger intern af en toe wel wat heeft gerommeld. En vroeger liep het allemaal minder soepel dan nu, onder andere door de slechte financiële situatie destijds. Toch denk ik dat ik als ik in 2001 gevraagd zou zijn, waarschijnlijk ook ja had gezegd. Ik weet niet of ik nu meer geschikt ben dan toen, ik heb nu wel meer ervaring (op allerlei vlakken behalve sec besturen) dan toen.

Maar ik denk wel dat het nu leuker is om in het bestuur te zitten, dan in de begintijd van de vereniging. De eerste besturen waren toch vooral pioniers, met alle moeilijkheden die daarbij hoorden.”

En tot slot Mark: hoe denk je dat het over 10 jaar met QHarmony gaat?
Mark: “Heel goed natuurlijk!
Alhoewel je daar maar weinig zinnigs over kunt zeggen als het er op aan komt. De notulen van drie jaar terug praten nog over het vinden van sponsoren die met grote bakken met geld zullen moeten komen, over de personeelsvereniging alsof iedereen daar ooit lid van zou worden (terwijl we nu alleen samenwerken), over Tshirts i.p.v. blouzen omdat deze goedkoper zijn, enz. Als dat in drie jaar tijd verandert, wat verandert er wel niet in 10 jaar tijd? Wie er van nu dan nog bij zit, dat is wel iets dat me nu al erg benieuwt. Er zijn nu drie mensen vanaf september 1997 lid, bijna acht jaar dus al. Misschien dat de Titus hen over drie jaar dezelfde vraag kan stellen, maar dan in verleden tijd? (Hoe dacht je tien jaar geleden dat het met QHarmony in 2007 zou gaan?).”